Sunday, 6 February 2011
நாங்கள் காதுகளை திருப்பிய போது
என்னைப் பார்த்து தான்
தலையணையில் தலை சாய்க்க
படுக்கை ஓரமாய் உருள
சதா காதுகளை பல கோணங்களிலாய் தூக்கி திருப்பி ஒட்டு கேட்க
உணவையும் உறவையும் நுகர்ந்தவுடன் முதுகெலும்பை வால் போல் தூக்கிக் கொண்டு நடக்க
பார்க்காதவற்றுக்குக் கூட பயந்து கொள்ள
கற்றிருந்தது
இருப்பதிலே வினோதம்
எனக்கு முன்னரே
புரியாததற்கு பதிலாக மீயாவும்
புரிந்ததற்கு கேள்வியாக மௌனமும்
தெரிந்திருந்தது தான்
நாங்கள் இருவரும் மௌனித்திருக்கும் போது
உலகம் தன் அனைத்து துளைகள் வழியும்
ரத்தம் கசிந்தது
எதிரெதிர் துருவங்களில் அக்குருதியால்
உறைந்தது
இறந்த கடல்களில் ஒவ்வொரு அணுவாய்
உயிர்த்தது
அனைத்து திசைகளிலும் புயல்களை
உள்ளிழுத்து ஆசுவாசித்தது
வானின் கண்ணாடி பாளங்களில் விண்கற்களை
வாங்கிக் கொண்டது
தன் கருப்பையை திறந்து திறந்து மூடியது
நாங்கள் காதுகளை காதுகளை திருப்பிய போது
அது ஒருமித்து அலறியது
Share This
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
வித்தியாசமா இருக்குது.
ReplyDelete