தீராமல் பசித்த நாள்

இன்று முழுக்க

பசித்தபடியே இருக்கிறது

பசி நெருப்பில்

தசைகளும் எலும்புகளும் கொழுப்பும்

மெல்ல மெல்ல

வேகிறது

இன்று முழுக்க

எல்லாரிடமும் இனிமையாக பேசிக் கொண்டிருக்க

கரித்து கொட்டியவாறிருக்க

வருகிறது

வலிக்கும் இடங்களையும்

கிளர்ச்சியான பிரதேசங்களையும்

வருடியவாறு உள்ளேன்

அடுத்தவர் கவிதைகளில்

அவசியமற்றவை

என்று பென்சிலால் வெட்டித் தள்ளிய

வரிகளை மீண்டும் கண்டடைந்து

பொருத்துகிறேன்

இன்று முழுக்க

சொன்னவற்றை விட

விட்டுவிட்ட வார்த்தைகளில்

உத்தேசித்த பொருள் இருந்ததை

விசனிக்கிறேன்

நடந்ததை நினைக்க நினைக்க

மனம்

இன்னொரு பக்கம்

ஒரு ரப்பர் கொண்டு

என் நாளை அழித்து கொண்டு வருவதை

நினைக்க பதற்றமாகிறது

தொடர்ந்து நினைக்கிறேன்.

வீடு காற்றால் நிரம்பி

இருக்கிறது

சமையலறையில்

இன்று அதிகமாய் சமைத்த உணவு பண்டங்கள்

கலவையான சமையல் வாசம்

ஒரு நொதிக்கும் ஆவியை போல்

எழுந்து கொண்டிருக்கிறது

உணவுகள் என்னை

புறமொதுக்குகின்றன

பசிப்பதற்கும்

பசிக்காமல் இருப்பதற்கும் இடையிலான

ஆசுவாசம்

வெறும் கற்பனை என்று நினைத்து கொள்கிறேன்

ஒவ்வொரு உணவுப் பொருளும்

துக்கமாய் இருப்பதாய் தோன்றுவது

கூட

வெறும் கற்பனை தான்

இன்றைய கடும் கோடையில்

தொடர்ந்து தண்ணீர் குடிப்பது மட்டும்தானே

நியாயம் என்கிறான் நண்பன்

ஆனால் மூடி திறந்திட

உணவுகளும்

நானும்

வேர்த்திருக்கிறோம்

மிருதுவாகி

கெட்டிதட்டி போய்

அந்த ஜன்னலுக்கு அப்பால் தெரியும் மலையை

போல் அல்லாமல்

சலனித்தபடி

எதற்கோ காத்திருக்கிறோம்

இன்று முழுக்க பசிக்க கூடாது

என்று

ஒரு செடி தொட்டிக்கு பரிவாய் சொட்டு சொட்டாய்

இருட்டில் நீரூற்றுவது போல்

இரவில் உண்டு கொண்டு

படுக்கிறேன்

யாரோ தூங்காமல்

அடிக்கடி கவனித்தபடி இருக்கிறார்கள்

ரகசியமாய்

இன்று முழுக்க

பசியில் இருப்பது

இன்று முழுக்க

அழிவது ஆகாதா

என்று எண்ணி

வெளியே உற்று பார்க்கிறேன்

மரங்களும் புல் பூண்டும்

பறவைகளும் மிருகங்களும் பூச்சிகளும்

தெரியாத வெளியில்

மழையாக கொட்டுகிறது

என்னை அறியாமல்

கவனிக்கிறேன்

பசித்துக் கொண்டிருக்கும் இரவில்

தன்னந்தனியாக

வெற்றாக

முழுதாக

இருக்கும் உலகை